ความสุข จะไม่มีใครหามันพบเมื่อเรามองหาแต่ความสุขของเรา แต่ถ้าทุกๆคนใส่ใจซึ่งกันและกัน เราจะพบความสุขได้เร็วขึ้น

คุณครูนำลูกโป่งไปโรงเรียน และขอให้เด็กๆเป่า ให้มันขยายเต็มใบ หลังจากนั้นให้แต่ละคนเขียนชื่อของพวกเขาบนลูกโป่งของตัวเอง
ต่อจากนั้นให้เด็กๆ โยนลูกโป่งทั้งหมดลงในห้องโถง คุณครูก็กระจายลูกโป่งไปทั่วบริเวณห้อง และบอกเด็กๆว่า
ให้เวลา 5 นาที เพื่อหาลูกโป่งที่มีชื่อของตัวเอง เด็กๆ วิ่งไปรอบๆ มองไปเรื่อยๆ จนกระะทั่งเวลาหมดไป
ไม่มีใครเจอลูกโป่งของตัวเอง…
คุณครูเลยบอกให้พวกเขาหยิบลูกโป่งใบที่ใกล้ตัวเองที่สุด และนำไปให้คนที่มีชื่อบนลูกโป่ง ภายในเวลาไม่ถึง 2 นาที ทุกคนก็มีลูกโป่งที่มีชื่อตัวเอง
หลังจากจบการเล่นเกมคุณครูก็บอกเด็กๆว่า
” ลูกโป่งก็เหมือนความสุข จะไม่มีใครหามันพบเมื่อเรามองหาแต่ความสุขของเรา แต่ถ้าทุกๆคนใส่ใจซึ่งกันและกัน เราจะพบความสุขได้เร็วขึ้น “

Cr.Mongkhonrata Sukhasvasdi