จากการเป็นครูมาหลายปี พบว่า “การเกิดความสำเร็จนั้น” “การศึกษา การมีความรู้ การมีไอคิวที่สูงลิบ” เป็นแค่ส่วนประกอบย่อย
สิ่งเดียวที่ชนะทุกอย่าง เป็นส่วนผสมหลัก ที่ทำให้คนนั้น…
สำเร็จได้ทุกเรื่องได้นั้น ก็คือ “ความพยายาม” สิ่งนี้แหละที่ช่วยได้จริง
- โดยธรรมชาติ เด็กที่ไอคิวธรรมดา ไม่ได้สูงมาก หรือเรียนแค่พอผ่าน ปกติจะมีมากกว่าครึ่งในห้อง
. - แต่เด็กเหล่านี้ไม่ว่าจะเจอข้อสอบที่ยากแค่ไหน ผลการเรียนของพวกเขาก็ยังเป็นไปได้ดี ทำข้อสอบผ่านได้อยู่
. - เพราะเหตุผลหลักเลยก็คือ ถึงไม่ได้เก่งที่สุดแต่พวกเขา พยายามให้หนัก และใช้เวลากับมันมากพอ
. - แองเจล่า เลยได้ข้อสรุปหลังจากสอนมาหลายปีว่า อย่าวัดเด็กแค่ไอคิวสูงหรือไม่สูง
. - สิ่งที่เราต้องการในวงการศึกษา คือความเข้าใจในตัวนักเรียน เข้าใจระบบการเรียนรู้ทั้งในแง่ของการสร้างแรงจูงใจ จิตวิทยา และทักษะชีวิต
. - ไอคิว คือการวัดที่เรารู้จักดีที่สุดในด้านการศึกษา แต่ถ้าจะใช้ชีวิตให้ดีได้ในวัยผู้ใหญ่ ไอคิวอย่างเดียวไม่พอ
มันยังมีทักษะการเข้าสังคม มีความสามารถเฉพาะทางที่ต้องใช้ในการทำงาน และอื่นๆอีกเยอะไปหมด - เธอจึงเข้าศึกษาต่อเพื่อเป็นนักจิตวิทยาในระดับปริญญาโท เพื่อศึกษาทั้งเด็กและผู้ใหญ่ โดยมีคำถามหลักในทุกครั้ง คือ ใครประสบความสำเร็จและทำไม?
- จากบริบทต่างๆ ที่เธอได้วิเคราะห์เหล่าคนที่ประสบความสำเร็จนั้น มีหนึ่งคุณสมบัติที่โดดเด่นขึ้นมาและช่วยคาดคะเนความสำเร็จได้ชัดเจนมาก นั่นคือ “ความเพียร หรือ ความพยายาม”
- ความเพียรพยายาม แปลว่า การทุ่มเทและบากบั่นฟันฝ่า เพื่อเป้าหมายระยะยาว
- “ความเพียรพยายาม” คือ ความทรหด อดทน
- ความเพียรพยายาม คือ การมุ่งไปข้างหน้า วันแล้ว วันเล่า ไม่ใช่แค่สัปดาห์หรือเดือน แต่เป็นปี และทำมันอย่างหนักเพื่อให้ฝันนั้นเป็นจริง
- ความเพียรพยายาม คือ การใช้ชีวิตแบบวิ่งมาราธอน ไม่ใช่วิ่งระยะสั้น
- สิ่งที่น่าสนใจคือ เรารู้จักความเพียรน้อยมาก แต่สิ่งที่รู้แน่ๆ คือ พรสวรรค์ไม่ช่วยให้มีความเพียร
- ไอเดียที่เธอได้ยินเกี่ยวกับการสร้างความเพียรให้เด็กที่ดีที่สุดที่เคยได้ยินมาก็คือ “ความเชื่อในการเติบโต (Growth mindset) ของ แครอล ดเว็ก”
- ซึ่งเป็นความเชื่อที่ว่า ความสามารถในการเรียนรู้เป็นสิ่งที่ไม่ตายตัว และเปลี่ยนแปลงได้ถ้าหากเรามีความพยายามมากพอ
- คนที่ประสบความสำเร็จ เขาไม่ได้เก่งกว่าใคร และต่างก็เคยล้มเหลวมาแล้วทั้งนั้น …ล้มหลายครั้งด้วยซ้ำไป!
- แต่สิ่งที่พวกเข้าทำคือ “เพียร พยายาม บากบั่น สู้ต่อไป” บากบั่นต่อไปถึงแม้จะล้มเหลว เพราะพวกเขาไม่เชื่อว่า ความล้มเหลวเป็นอะไรที่ถาวร
- เปิดใจที่จะล้มเหลว ผิดพลาด เพื่อจะได้เริ่มต้นใหม่ด้วยบทเรียนที่เรียนรู้มา
- และอีกนัยหนึ่ง เราเองต้องฝ่าฝันด้วยความเพียรในการสร้างเด็กรุ่นใหม่ หรือง่ายๆก็คือเลี้ยงลูกหลานของเราให้มีความพากเพียรยิ่งขึ้น เพื่อนำไปสู่ความสำเร็จในอนาคต!
